เราไม่มีทางรู้หรอกว่า..
เราทำอะไรได้บ้าง..
ไม่ได้บ้าง
ถ้าเรา..ไม่ลงมือทำมันซะก่อน
|
“โอ๊ย ทำไม่ได้หรอกค่ะ/ครับ”
“ไม่เคยทำมาก่อน ทำไม่ได้หรอก”
“ยากเกินความสามารถ ทำไม่ได้แน่นอน”
“ให้โอกาสคนอื่นเถอะค่ะ/ครับ หนู/ผม
คงทำไม่ได้”
ประโยคข้างบนนี้คุ้น ๆ หรือเคยหลุดออกจากปากเรากันบ้างหรือเปล่า
“มั่นใจ คนไทยเป็นล้าน เคยพูดประโยคนี้” ทั้ง ๆ ที่ยังไม่ได้ลองทำ
หรือคิดไปเองว่าทำไม่ได้
ไม่มีหรอกค่ะ ที่จะมีใครทำอะไรได้ โดยไม่ลองทำมันซะก่อน
ในการทำงาน คุณเรียนจบมา ได้เข้าเป็นพนักงานใหม่ในบริษัทแห่งหนึ่ง
หัวหน้าหรือพี่เลี้ยงให้งานคุณรับผิดชอบ มีใครบ้าง ที่ปฏิเสธไม่ทำงานนั้น
เพราะทำไม่ได้ หรือเข้างานวันแรกแล้วทำงานนั้นได้เลย โดยไม่ต้องมีใครสอน?? ไม่มีใช่ไหมคะที่จะลังเลรับงานนั้น
ณ เวลานั้น คุณคิดอย่างเดียวว่า เราต้องทำ
เมื่อคุณทำสิ่งที่ได้รับมอบหมายมาได้ คุณรู้สึกภูมิใจไหมคะ
ในฐานะเด็กจบใหม่ ทำงานสำเร็จ พี่ในแผนกชม หัวหน้างานชม แค่นี้ ก็ปลื้ม
กินข้าวไม่ลง นัดเพื่อนเม้ามอยความสำเร็จกันทั้งอาทิตย์
นึกย้อนไปในช่วงเวลาเหล่านั้นทุกครั้งที่คุณได้รับโอกาสในการทำงานใหม่
ๆ แล้วคุณตัดสินใจว่าคุณทำไม่ได้แน่ แต่เมื่อพิจารณาความสามารถของตัวเองแล้วมั่นในว่า
คุณทำได้ จงอย่าปฏิเสธที่จะลงมือทำ อย่ากลัวการไม่ประสบผลสำเร็จในงาน
อย่ากลัวหากจะต้องเผชิญกับปัญหาในอนาคตหากตกลงรับโอกาสนั้น
อย่าคิดไปเองว่าทำไม่ได้แน่นอนเพราะฝีมือไม่ถึง ไม่ได้เรียนมาก่อน ไม่เคยทำมาก่อน
หากคุณยังไม่ได้ตรึกตรองอย่างถ้วนถี่ อย่าให้คำว่า “ทำไม่ได้”
ติดอยู่กับปากคุณทุกครั้งที่หัวหน้าให้งานใหม่ ๆ ท้าทายความสามารถคุณมาเลยค่ะ
มั่นใจในความสามารถ ความรู้ และสติปัญญาตนเองค่ะ เมื่อคุณมั่นใจ
ความสำเร็จของงานนั้นก็เกือบครึ่งแล้ว
“เราไม่มีทางรู้หรอกว่า เราทำอะไรได้บ้าง ไม่ได้บ้าง
ถ้าคุณไม่ลองลงมือทำซะก่อน”
|